Świerzbiączka guzkowa jest chorobą skóry, która znacznie pogarsza jakość życia. Na ciele człowieka pojawiają się guzki – na skutek nadmiernego drapania. Co powoduje tę chorobę i jak można ją leczyć?
Świerzbiączka guzkowa – charakterystyka
Świerzbiączka to choroba skóry wywoływana przez zmiany na skórze na skutek uciążliwego świądu. To schorzenie o charakterze autoagresywnym. Mylone jest często z chorobami dermatologicznymi, które mają podłoże alergiczne.
Świerzbiączka guzkowa zaliczana jest do atopowych dermatoz. To reakcja skóry na przewlekłe drapanie na skutek świądu. U pacjentów, którzy skarżą się na uczucie swędzenia, na skórze tworzą się zmiany dermatologiczne. Mają postać guzków, grudek i strupków.
Świerzbiączka guzkowa – objawy
Przede wszystkim na skórze pojawiają się czerwonawe guzki – do 3 cm średnicy. Początkowo objawy dotyczą jedynie ramion i nóg. Potem przenoszą się na całe ciało, ale poza twarzą.
Niekiedy zmiany mają formę pęcherzyków. Swędzenie pojawia się nieco później, gdy guzki są uformowane. Z czasem zmieniają swoją a barwę na szarawą. Na końcu stają się brunatne. Ich rozdrapywanie oznacza pojawianie się nowych strupów. Efektem są także blizny.
Świerzbiączka guzkowa – przyczyny
W przypadku tej choroby wyróżnić można wiele przyczyn np. choroby tarczycy, choroby wątroby, infekcje wirusowe i bakteryjne, atopową skórę, zakażenie wirusem HIV, choroby psychiczne, przewlekłe zapalenie nerek, świerzb przewlekłe kontaktowe zapalenie skóry itd.
Samą świerzbiączką guzkową nie można się zarazić przez kontakt z osobą chorą. Walka z tą chorobą nie jest łatwa i zajmuje sporo czasu.
Świerzbiączka guzkowa – leczenie
Niestety leczenie tej choroby nie zawsze zakończone jest sukcesem. Na ogół pacjentowi przepisywane są preparaty przeciwświądowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne.
W skrajnych przypadkach sięga się po laseroterapię, krioterapię (leczenie zimnem), krioterapię miejscową z użyciem ciekłego azotu czy fototerapię (leczenie światłem).
Leczenie ma charakter indywidualny. Niekiedy konieczne jest wsparcie psychologa lub psychiatry.
Świerzbiączka guzkowa często jest niestety oporna na leczenie miejscowe. Trzeba więc działać systemowo. Dość dobre efekty dają kortykosteroidy. Sterydy należy przyjmować pod kontrolą lekarza – bez przerwy.
Miejscowo stosuje się glikokortykosteroidy w formie opatrunków i triamcynolon w formie zastrzyków. Leki bez recepty stosować można doraźnie.
Niektórzy zalecają też stosowanie metod domowych – zimnych kompresów. Osoby chore powinny unikać kąpieli w gorącej wodzie i stosowania silnych kosmetyków myjących. Nie można jednak ograniczać się jedynie do tego. Zawsze konieczna jest konsultacja lekarska.
Najważniejsze informacje:
- Świerzbiączka guzkowa to choroba skóry, której charakterystycznym objawem są pojawiające się na ciele guzki.
- Leczenie świerzbiączki guzkowej jest długotrwałe. Często wymaga wsparcia psychologicznego lub psychiatrycznego.
- Choroba ta nie jest chorobą zakaźną. Nie przenosi się więc przez bezpośredni kontakt z osobą chorą.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Jak wygląda leczenie świerzbiączki guzkowej?
- Leczenie choroby jest długotrwałe i trudne. Zazwyczaj pacjent otrzymuje preparaty antyświądowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Stosowane są sterydy. Można wspomagać się metodami domowymi, ale nie można ograniczać się tylko do nich.
- Czy świerzbiączka guzkowa jest zaraźliwa?
- Nie jest to choroba zakaźna, a więc nie można się nią zarazić przez bezpośredni kontakt z osobą chorą.
