Choroba Creutzfeldta-Jakoba to poważne schorzenie – niestety w 100% nieuleczalne. Tylko kilka procent osób, które na nie cierpią dożywa z diagnozą dłużej niż dwa lata.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba – krótka charakterystyka
Choroba Creutzfeldta-Jakoba to ciężka choroba neurodegeneracyjna mózgu, która prowadzi do śmierci. To schorzenie rzadkie i nieuleczalne – zaliczane do encefalopatiii gąbczastych.
Chorobę tę wywołują zakaźne cząstki białkowe, które powstają z białek organizmów żywych. W organizmie ludzkim łączą się one z komórkami mózgu, prowadząc do jego uszkodzenia.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba ma cztery różne postacie:
- Sporadyczną – wynika ona ze spontanicznej zmiany układu przestrzennego białka prionowego, przypomina w obrazie klinicznym choroby Parkinsona i Alzheimera, depresję i schizofrenię, dotyka osoby po 60. roku życia i występuje najczęściej,
- Rodzinną, która jest efektem mutacji genu PRNP,
- Jatrogenną – u pacjentów leczonych preparatami z przysadki mózgowej,
- Wariant utożsamiany z choroba szalonych krów.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba – objawy
Choroba Creutzfeldta-Jakoba dawać może różne objawy – w zależności od jej postaci. Rozwija się w różnym czasie. Odmiana samoistna cechuje się przede wszystkim zespołem otępiennym i dlatego mylona bywa z chorobą Alzheimera.
Pacjent ma coraz większe kłopoty z mówieniem, koncentracją, myśleniem itd. Czasem pojawiają się symptomy psychotyczne np. omamy wzrokowe. Uszkodzenia w mózgu przekładają się na problemy z chodzeniem. Chory żyje, ale nie może się ruszać i mówić. Zmiany widać doskonale w badaniu EKG.
Choroba ta w klasycznej formie zabija pacjenta w ciągu maksymalnie kilku miesięcy od momentu pojawienia się pierwszych objawów. Najczęściej chorują osoby w wieku 65-68 lat.
Inaczej jest w przypadku schorzenia pochodzenia odzwierzęcego. Dotyka ono osoby młode – przed 30. rokiem życia. Szybko dochodzi do śmierci pacjenta. Objawami są depresja, myśli samobójcze, zaburzenia lękowe, halucynacje, bóle całego ciała, zaburzenia pamięci, nietrzymanie moczu.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba – postępowanie
Choroba Creutzfeldta-Jakoba niestety szybko przykuwa chorego do łóżka i nie pozwala mu na samodzielna egzystencję. Pacjent wymaga więc stałej opieki.
Schorzenie to niestety jest nieuleczalne. Stanowi więc wyrok śmierci. Nie ma obecnie sposobów na zahamowanie postępów choroby. Leczenie oznacza więc działanie objawowe – celem jest poprawienie komfortu życia pacjenta. Stosuje się np. leki przeciwpsychotyczne, które niwelować mają omamy wzrokowe. Chorym podawane są też środki neurologiczne, które zmniejszają uciążliwość drgawek.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba – diagnostyka
W diagnostyce tej bardzo rzadkiej choroby wykonuje się:
- badanie EEG, a więc obrazowanie czynności bioelektrycznej mózgu, które wskazuje na spowolnienie fal mózgowych,
- rezonans magnetyczny MRI, który wykazuje intensywny sygnał w poduszce wzgórza,
- laboratoryjne testy z krwi,
- metodę PMCA.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba jest bardzo rzadka. W klasycznej postaci dotyka rocznie jedną na milion osób. Inne jej odmiany są jeszcze rzadsze. Są efektem zakażeń zewnętrznych. Zakazić się można np. na skutek zjedzenia skażonego mięsa lub poprzez bezpośredni kontakt z krwią zarażonego zwierzęcia.
Najważniejsze informacje:
- Choroba Creutzfeldta-Jakoba to rzadka, nieuleczalna choroba, która bardzo szybko doprowadza do śmierci pacjenta.
- W diagnostyce choroby Creutzfeldta-Jakoba wykorzystuje się m.in. laboratoryjne testy krwi, rezonans magnetyczny czy badanie EEG.
- Choroby tej nie da się wyleczyć. Postępowanie lecznicze ma więc jedynie charakter objawowy. Pacjentowi podaje się leki przeciwpsychotyczne.
- Chorobą Creutzfeldta-Jakoba można się zarazić np. jedząc mięso zakażonych zwierząt lub na skutek kontaktu z ich krwią. Dochodzi do tego jednak na szczęście bardzo rzadko.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Jak wygląda leczenie choroby Creutzfeldta-Jakoba?
- Schorzenia niestety nie da się wyleczyć. W ciągu maksymalnie kilkunastu miesięcy doprowadza do śmierci pacjenta. Lekarze w tym przypadku działają jedynie objawowo np. stosując leki przeciwpsychotyczne.
- Jak można zarazić się chorobą Creutzfeldta-Jakoba?
- Do zakażenia dochodzi rzadko - na skutek kontaktu ze skażonym mięsem wołowym lub po jego zjedzeniu. Choroba zazwyczaj ma charakter samoistny, ale występuje rzadko. Rocznie dotyka zaledwie jedną na milion osób.
- Jak wygląda życie osób z chorobą Creutzfeldta-Jakoba?
- Niestety choroba ta błyskawicznie postępuje. W ciągu maksymalnie 2 lat od momentu pojawienia się objawów prowadzi do śmierci. Chorzy bardzo szybko tracą zdolność do samodzielnego funkcjonowania. Potrzebują niestety nieustannej opieki osób trzecich.
