Legionelloza

Legionelloza to choroba legionistów wywoływana przez bakterię Legionella. Jej pierwsze objawy przypominają grypę. Jednak wraz z upływem czasu stają się bardziej niebezpieczne. Czasem skończyć się mogą śmiercią.

Legionelloza – czym jest?

Choroba legionistów to choroba wywoływana przez bakterie zaliczane do rodzaju legionella. Pierwszy przypadek legionellozy rozpoznano w roku 1976 u weteranów wojennych we Francji. Rozpoczęła się tam epidemia zapalenia płuc o wysokiej śmiertelności. Zmarło 30 osób. Po przebadaniu wycinków płuc zmarłych okazało się, że znajduje się tam nieznana bakteria. Nazwano ją Legionella pneumophila. 

Legionelloza – przyczyny

Początkowo uważano że legionella jest groźna tylko dla ameb. W roku 1977 okazało się jednak, że negatywnie oddziałuje również na ludzi. Istnieje ponad 50 gatunków tej bakterii, z czego groźne dla człowieka są 24. 

Groźne dla ludzi bakterie kolonizować mogą myjnie, fontanny czy wanny z hydromasażem. Ich obecności sprzyjają algi i pierwotniaki. W nich bakterie się namnażają i przechodzą w stan uśpienia. 

Ekspozycja na bakterie legionella jest dość powszechna, ale na infekcje narażone są głównie osoby o obniżonej odporności. Bakteria w zasadzie nie przenosi się z człowieka na człowieka.

Legionelloza – objawy

Pierwsze objawy legionellozy pojawiają się po około 2-10 dniach. Czas wylęgania choroby w płucach to 5-6 dni. Choroba legionistów objawia się suchym kaszlem, dreszczami, bólem mięśni i wysoką gorączką. Przypomina więc początkowo grypę. Z czasem pojawiają się dodatkowo biegunka, ból w klatce piersiowej, wymioty, zaburzenia świadomości czy bradykardia u osób starszych. Zdarza się też, że objawy legionellozy są bardzo łagodne. 

Trzeba wspomnieć o postaci pozapłucnej tej choroby. Nie zajmuje ona płuc i przypomina w dużej mierze grypę. W ciężkiej postaci atakuje inne narządy poza płucami np. serce, nerki czy mózg.

Legionelloza – diagnostyka

Choroby wywoływane przez drobnoustroje i patogeny są trudne do zdiagnozowania. Na chorobę legionistów wskazywać może pojawienie się objawów infekcji latem i zajęcie płuc. Legionellozę trzeba odróżnić od duru brzusznego czy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. 

W diagnostyce wykonuje się badania biochemiczne krwi. Wyniki wskazywać powinny na podwyższone stężenie enzymów wątrobowych AST i ALT oraz obniżone stężenie sodu. Patogen identyfikuje się też poprzez badanie antygenu bakterii w moczu. 

Legionelloza – leczenie

Leczenie choroby legionistów trwa średnio 2 tygodnie. Czas ten wydłużyć się może u osób z obniżoną odpornością. Zazwyczaj wystarczająca jest antybiotykoterapia, ale są pewne wyjątki. Z powodu legionellozy umierają głównie osoby starsze i schorowane. 

Legionelloza – powikłania

Legionelloza jest niebezpieczna dla osób o obniżonej odporności. Skończyć się u nich może wstrząsem, ropniakiem opłucnej, niewydolnością oddechową,  ostrą niewydolnością nerek czy stanem septycznym. W skrajnych przypadkach dochodzi do śmierci.

Legionelloza w Polsce

Rocznie legionelloza zabija od 20 do 100 tysięcy osób na całym świecie. Powodem jest przede wszystkim nieodpowiednia diagnoza. Przypadki choroby legionistów odnotowywane są również w Polsce, ale dość rzadko. W skali roku choruje zaledwie kilkadziesiąt osób. Istnieje obowiązek zgłaszania każdego zachorowania.