Kostniakomięsak u dzieci

Kostniakomięsak u dzieci objawia się bólem, obrzękiem i patologicznymi zmianami kości Jest to nowotwór tkanki kostnej. Rozwija się głównie w okresie intensywnego wzrostu. Leczenie opiera się na chemioterapii, a niekiedy także a operacji. Czasami konieczna jest amputacja kończyny.

Osteosarcoma jest najczęstszym nowotworem złośliwym kości u dzieci. Częściej występuje u chłopców.

Kostniakomięsak u dzieci – objawy

Objawami kostniakomięsaka u dzieci są:

• ciągły ból i obrzęk kończyny: w 75% przypadków nowotwór obejmuje kolano, 
• pogrubienie kończyny, niekiedy wysięk w stawie,
• kiepskie samopoczucie, gorączka, spadek masy ciała,
• w 5-10% przypadków patologiczne złamania.

Kostniakomięsak u dzieci – czynniki ryzyka

Istnieje kilka czynników zwiększających ryzyko zachorowania na nowotwory kości u dzieci.

1. Intensywny wzrost kości długich – nowotwór rozwija się w kości, która szybko rośnie w okresie intensywnego rozwoju. Szczyt zachorowań przypada na wiek 15-1p lat. Pacjenci są często wyżsi od swoich rówieśników. 
2. Czynniki genetyczne – występowanie nowotworu u rodzeństwa. Zlokalizowano nawet konkretny gen, którego uszkodzenie oznacza większe ryzyko zachorowania. 
3. Czynniki środowiskowe – mowa tutaj o promieniowaniu jonizującym. 

Kostniakomięsak u dzieci – diagnostyka

Podstawą jest tutaj badanie histopatolog fizyczne wycinka z guza. Wykonuje się też badania, które pozwalają na ocenę stanu pacjenta, zaawansowania choroby czy obecności przerzutów. 

1. Badania laboratoryjne – morfologia krwi, badanie moczu.
2. Badania radiologiczne kości.
3. Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny kości.
4. Badanie wycinka guza. 
5. Scyntygrafia kości (wykrywa przerzuty do kości), tomografia komputerowa mózgu i płuc. 
6. ECHO i EKG serca.

Kostniakomięsak u dzieci – leczenie

Przed i po zabiegu operacyjnym stosowana jest chemioterapia. Poprawia ona wyniki leczenia. Kostniakomięsak nie jest jednak wrażliwy na radioterapię. 

Po wstępnej chemioterapii wykonywany jest zabieg, który ma na celu oszczędzanie kończyny. Wycina się sam guz, a ewentualne ubytki kości uzupełnia się endoprotezą lub przeszczepem kostnym. Gdy jest to niemożliwe, konieczna bywa niestety amputacja danej kończyny. Po zabiegu kontynuowana jest chemioterapia.