Błonica jest chorobą układu oddechowego, którą wywołują bakterie – maczugowce błonicy. Zarazić się nią można drogą kropelkową i pokarmową. Błonica (dyfteryt) może mieć różne odmiany. Najczęściej spotkać się można z błonicą gardła lub krtani.
Błonica – krótka charakterystyka choroby
Błonica jest chorobą zakaźną o dość ostrym przebiegu. Odpowiada za nią bakteria – maczugowiec błonicy. Opisana została po raz pierwszy w roku 1884.
Dyfterytem zarazić się można od nosiciela, osoby zdrowej lub ozdrowieńca drogą kropelkową. Do zakażenia dojść też może drogą pokarmową poprzez błony śluzowe gardła, oka i nosa oraz uszkodzoną skórę.
Typowymi objawami błonicy są gorączka, ból gardła oraz rzekoma błona na migdałkach i gardle.
Błonica – jakie jej rodzaje można wyróżnić?
Bakterie odpowiedzialne za dyfteryt do organizmu zazwyczaj dostają się przez drogi oddechowe. Dlatego najczęściej występuje błonica krtani i błonica gardła. Rzadziej pojawia się błonica nosa. Poza tym dyfteryt objąć może ucho środkowe, oko czy narządy płciowe. W najgorszym przypadku toksyna wytwarzana przez maczugowca błonicy wędruje do nerek, serca, wątroby lub ośrodkowego układu nerwowego, powodując ich uszkodzenie.
Jakie są typowe objawy błonicy?
Objawy błonicy są dość charakterystyczne. Wymienić tutaj trzeba gorączkę, ból gardła, bladość skóry, białawe naloty w gardle, problemy z przełykaniem, powiększenie węzłów chłonnych czy zaburzenia akcji serca. To objawy typowe dla błonicy gardła.
U dzieci na ogół rozwija się dyfteryt krtani. Jego objawami są chrypka, szczekający kaszel i duszności. Dyfteryt trzeba leczyć, bo doprowadzić może do uduszenia.
Lżejszy przebieg ma błonica nosa. W błonie śluzowej nosa pojawiają się wtedy zmiany.
Szczepionka na błonicę
Osoby chore na błonicę powinny być izolowane, bo choroba ta przenosi się drogą kropelkową. Warto też rozważyć szczepienie na dyfteryt. W Polsce obowiązek ten dotyczy dzieci i młodzieży do 19. roku życia. Z czasem odporność na błonicę spada i warto wykonać szczepienie przypominające. Zaleca się jego przeprowadzanie co 10 lat.
Na zachorowanie mocniej narażeni są pacjenci po przeszczepach, kobiety w ciąży czy osoby zarażone wirusem HIV. Ci ostatni mają bowiem obniżoną odporność.
Jak wygląda leczenie błonicy?
Bardzo ważna jest w tym przypadku szybka diagnostyka. Podstawą jest obserwacja pacjenta, wywiad kliniczny i wyizolowanie bakterii odpowiedzialnej za zakażenie. Leczenie odbywa się na ogół w szpitalu. Choremu podawana jest surowica z przeciwciał skierowanych przeciwko toksynie błonicznej.
Dodatkowo stosowane są antybiotyki z erytromycyną czy penicyliną. W przypadku zablokowania dróg oddechowych konieczna jest intubacja lub tracheotomia. Możliwe jest pełne wyleczenie pacjenta, ale trzeba się też liczyć z pewnymi powikłaniami po chorobie.
Najważniejsze informacje:
- Dyfteryt zwany błonicą to zakaźna choroba dróg oddechowych wywołana przez bakterie maczugowce błonicy. Przenoszona jest drogą kropelkową lub pokarmową.
- W Polsce dzieci i młodzież są objęte obowiązkiem szczepień przeciwko błonicy. Warto je co jakiś czas powtarzać. Mowa tutaj o tzw. szczepieniach przypominających.
- Dyfteryt leczony jest w szpitalu. Możliwe jest pełne wyleczenie, ale czasem pojawiają się pewne komplikacje.
- Objawami najpopularniejszej błonicy gardła są ból gardła, gorączka czy osłabienie.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Czym jest dyfteryt?
- Dyfteryt zwany także błonicą jest zakaźną chorobą dróg oddechowych. Wywołują ją bakterie - maczugowce błonicy. Schorzenie to przenosi się drogą kropelkową lub pokarmową.
- Jakie są odmiany błonicy?
- Najczęściej występuje dyfteryt gardła. W przypadku dzieci najpopularniejszy jest dyfteryt krtani. Choroba rzadziej obejmuje ucho środkowe, oko czy narządy płciowe.
- Jak wygląda leczenie błonicy?
- Zazwyczaj odbywa się ono w szpitalu. Pacjentowi podawana jest specjalna surowica i antybiotyki. Choroba jest wyleczalna, ale pojawić się zawsze mogą pewne komplikacje.
