Halitoza

Halitoza to dość popularny problem, który objawia się mało przyjemnym zapachem z ust. Wywoływany jest przez bakterie beztlenowe znajdujące się w jamie ustnej. Można go maskować, ale lepiej wykryć przyczynę problemu i ją rozwiązać.

Halitoza – krótka charakterystyka

Okazuje się, że około 50% Polaków cierpi z powodu mało przyjemnego zapachu z ust – halitozę. To przypadłość  dość wstydliwa, której nie warto maskować cukierkami czy gumami do żucia. W 80% przypadków za halitozę odpowiadają znajdujące się w jamie ustnej bakterie. 

Halitoza nie jest chorobą, ale objawem. Wywołują ją bakterie beztlenowe jamy ustnej. Mają one dość specyficzny metabolizm, który skutkuje powstawaniem lotnych związków siarki o nieprzyjemnym zapachu. Bakterie te mają również zdolność do rozkładania niektórych aminokwasów np. merkaptanu. To związek odpowiedzialny za odór gnijącego mięsa i ryb.

Halitoza – przyczyny

Aż 80% przypadków halitozy powodują bakterie beztlenowe znajdujące się w jamie ustnej. Znaleźć je można głównie w miejscach trudnodostępnych – płytce nazębnej, kieszonkach dziąsłowych czy szczelinach języka. Dlatego najlepszym sposobem na walkę z halitozą jest poprawa higieny jamy ustnej. 

20% przypadków halitozy ma związek z innymi przyczynami:

• palenie papierosów, które sprzyja powstawaniu osadu i kamienia nazębnego, a przy okazji zmienia środowisko jamy ustnej,
• nieodpowiednia dieta, 
• pora dnia, gdyż dość popularna jest halitoza poranna spowodowana niewielkim wydzielaniem śliny w trakcie snu, 
• niektóre leki przeciwdepresyjne czy przeciwbólowe,
• zapalenie języka i jamy ustnej,
• przewlekłe zapalenie zatok przynosowych,
• przewlekłe zapalenie oskrzeli,
• zapalenie błony śluzowej żołądka,
• choroby nowotworowe układu oddechowego, 
• refluks żołądkowo-przełykowy,
• mocznica związana z niewydolnością nerek,
• kwasica,
• ketonemia w przebiegu cukrzycy,
• uchyłki przełyku,
• niewydolność wątroby,
• niektóre depresje, 
• schizofrenia,
• białaczka.

Halitoza – diagnostyka

Najpierw trzeba udać się do lekarza stomatologa. Gdy mimo odpowiedniej higieny jamy ustnej, problem nie znika, konieczna jest wizyta u lekarza pierwszego kontaktu. Powinien on sprawdzić stopień zapalenia dziąseł, ocenić zmiany próchnicze czy funkcjonowanie ślinianek. 

Dodatkowo wykonuje się pewne badania:

• test BANA, a więc prosty test paskowy ze śliny,
• chromatografię gazową, która jest metodą dość drogą,
• halimetr lub VSC monitor, a więc specjalistyczne urządzenie służące do oceny lotnych związków siarki VSC.

Halitoza – leczenie

Zacząć trzeba od poprawy higieny jamy ustnej. Warto sięgnąć po skrobaczki i płukanki, które przychodzą z pomocą w walce z halitozą. Skrobaczki wykorzystuje się rano do czyszczenia języka z nalotu, który nagromadził się na nim w nocy. 

Dość skuteczne w przypadku halitozy są płukanki z chlorheksydyną. Terapię warto stosować przez siedem dni. Zmniejsza ona problem nawet o 50%, ale wiąże się z pewnymi skutkami ubocznymi. Powodować może np. pieczenie języka czy przebarwienie zębów. Jeszcze skuteczniejsze są płukanki z chlorkiem cetylopirydyny. 

Sięgnąć dodatkowo warto po tabletki z cynkiem, które działają bakteriobójczo czy tabletki utleniające, które neutralizują lotne związki siarki. Wszelkiego rodzaju cukierki i gumy tylko maskują halitozę, ale nie rozwiązują problemu nieprzyjemnego zapachu.