Bradykardia
Choroby

Bradykardia

Bradykardia oznacza zbyt wolną czynność serca w stosunku do fizjologicznych potrzeb organizmu. Do jej stwierdzenia zazwyczaj potrzebne jest badanie EKG – ma ona miejsce wówczas, gdy częstość uderzeń serca na minutę spada poniżej 60. 

Bradykardia – krótka charakterystyka

Bradykardią określa się zbyt wolna czynność serca spadająca poniżej 60 uderzeń na minutę. Jej przeciwieństwem jest tachykardia, gdy czynność serca przekracza 100 uderzeń na minutę. Prawidłowy jest z kolei rytm zatokowy, gdy czynność serca wynosi od 60 do 100 uderzeń na minutę. 

Prawidłowy rytm serca zapewnia depolaryzacja węza zatokowo-przedsionkowego. Pełni on funkcję swego  rodzaju rozrusznika serca. Bradykardia jest zaburzeniem automatyzmu. Polega na zbyt wolnej pracy w serca w stosunku do potrzeb organizmu. 

Bradykardia zatokowa

Bradykardia zatokowa jest stanem, w którym częstość akcji serca w czasie czuwania wynosi od 50 do 60 uderzeń na minutę. Ma to związek z zaburzeniami w wytwarzaniu bodźców w węźle zatokowo-przedsionkowym. Zazwyczaj wykrywa się to w badaniu EKG. Pozwala to na rozpoznanie dysfunkcji węza zatokowego, która bywa przejściowa lub stała. W tym drugim przypadku mowa o zespole chorego węzła zatokowego. 

Do postawienia diagnozy poza bradykardią zatokową wskazaniami są np. bloki zatokowo-przedsionkowe. To niemiarowość rytmu serca, która wynika z blokady przewodzenia między węzłem zatokowym i przedsionkami. 

Stała dysfunkcja węzła zatokowego to schorzenie dość popularne u osób starszych. Dotyczy nawet 1 na 600 osób. W około 50% przypadków stanowi wskazanie do wszczepienia stymulatora serca. U 30% pacjentów dodatkowo pojawiają się zaburzenia przewodzenia np. blok przedsionkowo-komorowy czy blok śródkomorowy.

Jakie są objawy bradykardii?

Bradykardia nie zawsze ma związek z występowaniem objawów. U sportowców może mieć charakter bezobjawowy i wtedy nie wymaga leczenia. Jednak u wielu osób pojawia się osłabienie, duszności, omdlenia, zawroty głowy, kołatanie serca, dławica piersiowa czy zmniejszona tolerancja wysiłku.

Jakie są przyczyny bradykardii?

Przyczyny bradykardii są różne. Często są to dysfunkcje węzła zatokowego i wspomniane bloki przewodzenia. Bradykardia wskazywać też może na wiele chorób układu sercowo-naczyniowego np. udar mózgu czy zawał serca. Zbyt wolna praca mięśnia sercowego oznaczać może chorobę tarczycy. Bywa też efektem zaburzeń wodno-elektrolitowych. 

Do zaburzeń rytmu serca prowadzą też różne czynniki zewnętrzne – niska temperatura ciała, nadużywanie alkoholu, stosowanie narkotyków,  życie w stresie itd.

Jak wygląda leczenie bradykardii?

Bradykardia w formie bezobjawowej nie wymaga leczenia. Leczy się natomiast bradykardię objawową. Zacząć trzeba od określenia, jaka jest jej przyczyna. Jeśli wynika z choroby serca, trzeba zacząć leczenie właśnie tego schorzenia. 

Zaburzenia rytmu serca wynikające z zespołu chorego węzła zatokowego to wskazanie do wykonania zabiegu wszczepienia stymulatora serca – tzw. rozrusznika. Stosuje się tę metodą od niemal 50 lat. Stymulator poprawia jakość życia pacjentów. Zmniejsza ryzyko udaru mózgu czy niewydolności serca. 

Najważniejsze informacje:

  • Bradykardią nazywa się zaburzenia rytmu serca oznaczające, że bije ono rzadziej niż 60 razy na minutę. Jej przeciwieństwem jest tachykardia, gdy serce pracuje zbyt szybko.
  • Przyczyny bradykardii są rożne. Zaliczyć do nich można np. choroby serca i dysfunkcje węzła zatokowego.
  • Bradykardia nie zawsze daje objawy np. u sportowców. Wtedy nie wymaga żadnego leczenia. Leczy się z kolei bradykardię objawową.

FAQ - Najczęsciej zadawane pytania

Jakie są przyczyny bradykardii?
Zaburzenia rytmu serca mogą mieć różne przyczyny. Często odpowiadają za nie różne schorzenia układu sercowo-naczyniowego.
Jak wygląda leczenie bradykardii?
Leczy się tylko bradykardię objawową. Trzeba na samym początku określić jej przyczynę np. chorobę serca i przystąpić do jej leczenia. W przypadku bradykardii bezobjawowej nie stosuje się żadnych leków.
Kiedy można zdiagnozować bradykardię?
O bradykardii mowa jest wówczas, gdy częstość uderzeń serca w ciągu minuty spada poniżej 60.