Kręgozmyk

Kręgozmyk to schorzenie kręgosłupa objawiające się silnym bólem pleców, który promieniuje do kończyn dolnych. Czy można je wyleczyć? Kiedy konieczna jest w tym przypadku operacja?

Co warto wiedzieć na temat kręgozmyku?

Kręgozmyk to poważna choroba kręgosłupa. Polega na patologicznym przesuwaniu się kręgów. Te znajdujące się wyżej wysuwają się w przód w stosunku do kręgów zlokalizowanych niżej. Schorzenie dotyczy na ogół dolnych kręgów odcinka lędźwiowego. 

Kręgozmyk dotyczy 5-7% populacji – częściej mężczyzn niż kobiet. Jest to jednak ilość niedoszacowana, bo u 80% pacjentów choroba przebiega bezobjawowo, przynajmniej początkowo. U pozostałych osób ma związek z silnym bólem kręgosłupa, który promieniuje do nóg. Z czasem może on uniemożliwić normalne funkcjonowanie – utrudnia prawidłowe poruszanie się.

Kręgozmyk – stopnie choroby

Wyróżnia się rożne postaci schorzenia. Z uwagi na stopień zaawansowania według skali Meyerdinga wymienia się kręgozmyk:

• 1. stopnia z przesunięciem do 25%,
• 2. stopnia z przesunięciem 26-50%, 
• 3. stopnia z przesunięciem od 51 do 75%,
• 4. stopnia z przesunięciem powyżej 76€,
• spondylolistezę całkowitą, gdy kręgi nie mają żadnej styczności i kręgosłup traci stabilność. 

Klasyfikacja Wiltse’a dzieli z kolei schorzenie z uwagi na przyczyny jego występowania:

• typ 1,  więc kręgozmyk wrodzony, który dotyczy dzieci i młodzieży, ma związek z niewłaściwym wykształceniem się łuków i stawów kręgowych połączenia lędźwiowo-krzyżowego,
• typ 2 (kręgozmyk cieśniowy), który stanowi 50% przypadków, dotyczy osób w wieku 30-40 lat i jest efektem przerwaniem węziny łuku na skutek osłabienia połączenia łuku kręgu z jego nasadami,
• typ 3 (kręgozmyk zwyrodnieniowy), który jest dość łagodny i stanowi 20% przypadków, jest typowy dla osób starszych, to efekt zwyrodnienia stawów kręgosłupa i krążka międzykręgowego, 
• typ 4 urazowy i bardzo rzadki, który ma związek z urazem kręgosłupa,
• typ 5 (kręgozmyk patologiczny), który jest efektem zmian właściwości mechanicznych kości na tle infekcyjnym czy metabolicznym.

Kręgozmyk – objawy schorzenia

W 82% przypadków problem dotyczy połączenia lędźwiowo-krzyżowego. Objawy schorzenia są różne i zależą w dużej mierze od stopnia zaawansowania schorzenia.

1. Kręgozmyk niskiego stopnia – ból kręgosłupa, a niekiedy i kończyn dolnych (rwa kulszowa, rwa udowa), drętwienie nóg.
2. Kręgozmyk wysokiego stopnia – dodatkowo również zaburzenia chodu, osłabienie mięśni zwieraczy, deformacja ciała, osłabienie siły mięśniowej.

Kręgozmyk – rokowania i leczenie

U pacjentów z 1 i 2 stopniem choroby dobre efekty daje terapia zachowawcza, która ma za zadaniem łagodzenie objawów. To leczenie nieinwazyjne, które jednak nie usuwa wady. W pozostałych przypadkach konieczna jest operacja. Jej zadaniem jest powstrzymanie postępu choroby. Zabieg nie prowadzi do całkowitego wyleczenia, ale ogranicza postępy schorzenia. 

Nieoperacyjne leczenie wykorzystywane jest u pacjentów, którzy nie wykazują objawów neurologicznych. Dolegliwości bólowe również nie są wówczas zbyt duże. Stosuje się wówczas leki przeciwbólowe, zwiotczające i przeciwzapalne. Bardzo duże znaczenie ma odpowiednia rehabilitacja. Wspomagająco  wykorzystywane są blokady korzeni nerwowych i zewnątrzoponowe. 

Operacje wykonywane są w tym przypadku przy pomocy różnych metod w zależności od przyczyny choroby, jej stopnia zaawansowania i lokalizacji. 

1. Naprawa uszkodzonej cieśni: metoda Buck’a (wkręcenie do trzonu kręgu specjalnej śruby), metoda Scotta (mocowanie wyrostka kolczystego do wyrostków poprzecznych z użyciem drutu) i metoda Morchera  z użyciem haków, prętów i śrub przeznasadowych.
2. Dekompresja metodą Gilla polegająca na usunięciu łuku kręgu.
3. Spondylodazain situ.
4. Spondylodezaz z wykorzystaniem stabilizatora wewnętrznego.
5. Stabilizacja międzytrzonowa z dostępu przedniego ALIF.