Choroba Raynauda to nadmierne obkurczanie się naczyń krwionośnych. Konsekwencją jest nieprawidłowe ukrwienie różnych części ciała. Objawami schorzenia są blada skóra, uczucie chłodu i zaczerwienienie w momencie powrotu krążenia.
Choroba Raynauda – przyczyny
Choroba Raynauda to określenie, które stosowano przed laty. Dzisiaj mówi się raczej o:
- pierwotnym objawie Raynauda zwanym chorobą Raynauda, gdy u podłoża problemu nie należy żadna konkretna przyczyna lub jest ona nieznana; schorzenie to dotyka częściej kobiety niż mężczyzn i jest uwarunkowane genetycznie, problem dotyczy częściej osoby młode i zamieszkujące kraje o chłodnym klimacie,
- wtórny objawie Raynauda zwanym zespołem Raynauda, który jest efektem innej choroby np. tocznia lub reumatoidalnego zapalenia stawów; postać ta dotyczy głównie mężczyzn w wieku powyżej 40 lat, palaczy papierosów.
Chorobę Raynauda z zespołem Raynauda łączę pewne symptomy. Chorzy doświadczają w obu przypadkach skurczu naczyń krwionośnych. Objawia się to uczuciem chłodu, bladnięciem skóry czy uczuciem mrowienia.
Chorobę opisał w roku 1862 Maurice Raynuad. Stąd też pochodzi jej nazwa. Chorobę Raynauda od zespołu Raynauda rozróżnia się od roku 1929.
Choroba Raynauda – objawy
W praktyce nasilenie objawów choroby ma związek z czasem trwania i częstotliwością ataków. Są to:
- bladość skóry rak, palców, stóp, uszu, warg i nosa,
- utrata czucia, mrowienie w miejscu niedokrwienia,
- powrót do prawidłowego koloru skóry, bolesność, pulsowanie.
Objawy za każdym razem pojawiać się mogą w innym miejscu.
Schorzenie ma na ogół przebieg dość łagodny. Niekiedy choroba ustępuje samoistnie. Jej skutki nie są więc zbyt niebezpieczne. Jednak w razie silnych ataków może dojść do martwicy.
Choroba Raynauda a ciąża i karmienie piersią
Objawy pojawiać się mogą w różnych miejscach na ciele, także na brodawkach sutkowych. U kobiet w ciąży i karmiących piersią jest to efekt wzrostu stężenia estrogenów we krwi.
Choroba Raynauda – diagnostyka
Choroba Raynauda diagnozowana jest na podstawie wywiadu lekarskiego i badań fizykalnych. Lekarz często zaleca wykonanie prostego testu. Pacjent musi włożyć rękę pod strumień zimnej wody. Szybki skurcz naczyń i zblednięcie skóry oznaczać może chorobę.
Trudniej określić, czy schorzenie ma charakter pierwotny czy wtórny. Tutaj konieczna są już badania laboratoryjne.
Choroba Raynauda – leczenie
Przyczyny schorzenia nie są znane, a więc leczy się je głównie objawowo. Wykorzystuje się tutaj selektywne inhibitory fosfodiesterazy typu 5, preparaty antyoksydacyjne, statyny czy blokery kanału wapniowego. Miejscowo sprawdzają się maści z nitrogliceryną.
Można też sięgnąć po metody naturalne w postaci preparatów z oleju z wiesiołka czy oleju rybiego. Wskazana jest poza tym fizjoterapia. Sama choroba Raynauda na ogół nie wiąże się z poważnymi skutkami ubocznymi, w przeciwieństwie do zespołu Raynauda.
Najważniejsze informacje:
- Choroba Raynauda to w zasadzie nadmierne obkurczanie się naczyń krwionośnych. Objawami schorzenia są bladość skóry, mrowienie, uczucie zimna.
- Choroby Raynauda nie należy mylić z zespołem Raynauda. Ten drugi ma postać wtórną związaną z reumatoidalnym zapaleniem stawów czy toczniem.
- Choroba Raynauda na ogół ustępuje samodzielnie i nie powoduje poważnych konsekwencji zdrowotnych. Przy silnych atakach skończyć się jednak może martwicą, a więc nie należy jej lekceważyć.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Na czym właściwie polega choroba Raynauda?
- Jest to nadmierne obkurczanie się naczyń krwionośnych. Choroby Raynauda nie należy mylić z zespołem Raynauda, który ma takie same objawy, ale inne podłoże i jest dużo groźniejszy.
- Jak wygląda leczenie Raynauda?
- W wielu przypadkach choroba zanika samodzielnie w ciągu maksymalnie 5 lat, ale nie należy jej lekceważyć. W jej leczeniu wykorzystuje się różnego rodzaju farmaceutyki. Ważna jest też fizykoterapia.
