Choroba Osgooda-Schlattera
Choroby

Choroba Osgooda-Schlattera

Choroba Osgooda-Schlattera jest schorzeniem dotykającym głównie dzieci w okresie intensywnego wzrostu. Poniżej kolana pojawia się wówczas wypukłość powodująca ból i utrudniająca prostowanie stawu.

Choroba Osgooda-Schlattera – krótka charakterystyka

Choroba Osgooda-Schlattera prowadzi do uszkodzenia guzowatości kości piszczelowej. Guzowatość jest strukturą na obrzeżu piszczeli – znajduje się w miejscu przyczepu więzadła rzepki do kości. 

Pod kolanem wyczuwalna jest wypukłość. W przypadku choroby Osgooda-Schlattera rozwija się tam stan zapalny. Guzowatość zaczyna powodować ból i nie pozwala na wyprost kolana.  

Choroba ta nazywana jest też jałową martwicą guzowatości kości piszczelowej. To nazwa historyczna, która wskazywała na to, że schorzenie jest martwicą niedokrwienną. W praktyce ma jednak charakter przeciążeniowy. Dotyczyć może dzieci i osób dorosłych. 

Choroba Osgooda-Schlattera rozwija się często u chłopców w wieku 12-15 lat i u dziewczynek w wieku 11-13 lat. Na skutek  szybkiego wzrostu dochodzi do zmian w strukturze kości, ścięgien i mięśni. Układ kostny nie otrzymuje odpowiedniej ilości składników odżywczych. Zaczyna się niedokrwienie i powstają zmiany martwicze. Nie biorą w tym procesie bakterie i wirusy. Dlatego stan zapalny ma charakter jałowy.

Choroba Osgooda-Schlattera u osób dorosłych

Choroba pojawić się może zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych. U chłopców wynika często z ich dużej aktywności fizycznej. 

Guzowatość kości piszczelowej dotyczyć może osób dorosłych, które intensywnie trenują niektóre dyscypliny sportowe. Mowa tutaj o koszykóœce, siatkówce czy piłce nożnej. 

Podstawowe objawy choroby to:

  • ból poniżej rzepki,
  • opuchlizna w miejscu guzowatości,
  • zaczerwienione kolano,
  • uczucie ciepła w stawie,
  • wysokie napięcie mięśniowe. 

Choroba Osgooda-Schlattera a leczenie operacyjne

Operacja jest w przypadku tego schorzenia wykonywana rzadko. Wskazaniem do jej przeprowadzenia jest brak skuteczności innego leczenia. Zabieg wykonywany jest dwoma metodami – artroskopowo i na otwarto. Decyzja należy do lekarza. Musi on ocenić rodzaj zmian w guzowatości piszczeli, bo nie każdą da się wyleczyć metodą artroskopową. 

Częściej wykonuje się operację na otwarto. W tym celu chirurg wykonuje cięcie nad guzowatością piszczeli, z przodu kolana. Przecina więzadło, wycinając nadmiar kości. Zabieg trwa około 30 minut. 

Metoda artroskopowa polega z kolei na wprowadzeniu kamery i miniaturowych narzędzi przez niewielkie nacięcie skóry. Lekarz usuwa fragment kostny, który jest zniszczony. Zabieg trwa do 60 minut.

Choroba Osgooda-Schlattera – metody leczenia

Chorobę Osgooda-Schlattera leczy się przede wszystkim zachowawczo. Chorym zaleca się rezygnację z ćwiczeń, które sprzyjają zaostrzeniu objawów. Dozwolone jest tylko pływanie. W przypadku ostrego bólu, kolano trzeba niejednokrotnie unieruchomić. Dodatkowo stosuje się leki i maści przeciwbólowe. Z pomocą przyjść może rehabilitacja – krioterapia, laseroterapia, jonoforeza czy masaż. 

Lekarze często zalecają pacjentom noszenie specjalnych opasek, które zapewniają podparcie szczytu rzepki w czasie prostowania kolana. Celem jest odciążenie stawu i zapewnienie odpowiedniego rozciągania więzadła. 

Gdy brak jest efektów leczenia, konieczne bywa unieruchomienie nogi w gipsie na około 4  tygodnie.

Choroba Osgooda-Schlattera – rehabilitacja

Chorobę Osgooda-Schlattera rehabilituje się głównie przez oszczędzanie nogi. Dopiero z czasem wprowadzane są ćwiczenia mięśnia czworogłowego i dwugłowego uda, rozciąganie powięziowe czy rozluźnianie mięśni. 

Zwykle zrezygnować niestety trzeba np. z jazdy na rowerze, bo jest to aktywność mocno angażująca kolana. Podobnie jest z bieganiem i skakaniem. Do aktywności wrócić można po zakończeniu leczenia, ale tylko pod kontrolą lekarza. 

Najważniejsze informacje:

  • Choroba Osgooda-Schlattera objawia się zazwyczaj u dzieci w okresie intensywnego wzrostu. Dotyczyć też może osób dorosłych np. uprawiających niektóre dyscypliny sportowe.
  • Chorobę Osgooda-Schlattera rzadko leczy się operacyjnie. Zazwyczaj stosuje się w tym przypadku leczenie zachowawcze.
  • Choroba Osgooda-Schlattera objawia się m.in. dolegliwościami bólowymi i niemożnością zgięcia nogi w kolanie.

FAQ - Najczęsciej zadawane pytania

Czym cechuje się choroba Osgooda-Schlattera i jakie są jej objawy?
To schorzenie, które dotyka zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe. Często objawia się w okresie dojrzewania. Rozpoznać go można po bólu i niemożności wyprostowania kolana.
Jak leczy się chorobę Osgooda-Schlattera?
Zazwyczaj stosuje się leczenie zachowawcze. Początkowo bardzo ważne jest odciążenie chorego kolana. Warto też zadbać o odpowiednią rehabilitację. Leczenie operacyjne to konieczność.