Liszajec zakaźny to popularna choroba infekcyjna skóry, którą wywołują gronkowce i paciorkowce. Objawia się wykwitami w postaci rozległych, żółtych strupów. Lokalizują się one w miejscach narażonych na infekcje bakteryjne i uszkodzenia mechaniczne – na skórze dłoni, szyi i twarzy. To schorzenie często dotyka dzieci.
Liszajec zakaźny – czym jest?
Do zakażenia dochodzi zwykle na skutek bezpośredniego kontaktu z osobą chorą. Czasem objawy samoistnie ustępują po kilku tygodniach i nie ma po nich śladu. To jednak choroba bardzo zaraźliwa, a więc nie należy rezygnować z wizyty u dermatologa. Wtedy można skrócić czas choroby do kilku dni.
Liszajec zakaźny niekiedy mylony jest ze zliszajcowacenie. Objawy schorzeń są podobne, ale ich przyczyny są zupełnie inne. Zliszajowacenie to zmiana wtórna. Dochodzi do uszkodzenia naskórka i nadkażenia bakteryjnego osłabionej skór
Liszajec zakaźny – objawy
Podstawowymi objawami liszajca zakaźnego są:
- żółte strupy, które się zlewają i nakładają na siebie; lokalizowane są na szyi, twarzy i rękach, cechują się znaczną zakaźnością,
- niewielkie pęcherzyki, które łatwo ulegają uszkodzeniu, w ich wnętrzu znajduje się płyn,
- zaczerwienienie skóry stanowiące odzwierciedlenie procesu zapalnego,
- świąd, ale pojawia się on rzadko i nie jest zbyt mocno uciążliwy.
Wymienić też trzeba inne objawy, które wskazywać mogą na przyczynę rozwoju choroby:
- zaparcia, suchość skóry, wypadanie włosów czy łamliwość paznokci, co jest typowe dla niewydolności tarczycy,
- zaburzenia świadomość, duże pragnienie, częste oddawanie moczu i infekcje grzybicze jamy ustnej, co wskazywać może na cukrzycę,
- infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych czy bieguni typowe dla spadku odporności,
- infekcje, wzrost masy ciała, rozstępy, nadciśnienie tętnicze i osteoporoza charakterystyczne dla przewlekłego stosowania glikokortykosteroidów.
Liszajec zakaźny – przyczyny
Objawy liszajca zakaźnego wywołuje mieszane infekcja paciorkowcowa-gronkowcowa skóry. Część baterii znajduje się na powierzchni skóry, ale nie wywołuje schorzenia. Jednak na sutek infekcji czy w przebiegu pewnych schorzeń dojść może do inwazji drobnoustrojów i rozwinięcia się choroby. Tak stać się może na skutek:
- zaburzeń metabolicznych np. niekontrolowanej cukrzycy czy niewydolności nerek,
- zaburzeń endokrynologicznych np. niewydolności tarczycy,
- niedoborów immunologicznych np. AIDS , białaczki,
- przyjmowania glikokortykosteroidów czy leków immunosupresyjnych,
- chorób infekcyjnych np. anginy czy zapalenia gardła,
- niedoborów witaminowych i pokarmowych.
Podstawowymi czynnikami ryzyka są tutaj:
- bezpośredni lub pośredni kontakt z zakażoną skórą,
- nierozpoznana lub nieprawidłowo leczona cukrzyca i niewydolność nerek,
- błędy dietetyczne,
- alkoholizm i narkomania,
- nieodpowiednia suplementacja hormonalna przy niewydolności tarczycy,
- kamica pęcherzyka żółciowego,
- niewydolność wątroby,
- resekcja jelita cienkiego.
Liszajec zakaźny – diagnostyka
Wskazana jest w tym przypadku wizyta u dermatologa. Wprawdzie w większości przypadków objawy choroby samoistnie ustępują, ale przenosi się ona łatwo na inne osoby. Szybka reakcja pozwala ograniczyć ten proces.
W diagnostyce lekarz bierze pod uwagę wywiad lekarski i badanie fizykalne. Czasem dodatkowo wykonuje się badanie mikroskopowe pobranego ze zmian wymazu. Rutynowo wykonuje się posiew i antybiogram. Ocenić można na tej podstawie wrażliwość bakterii na różne antybiotyki.
Liszajec zakaźny u dorosłych i dzieci – leczenie
Liszajec zakaźny leczy się za pomocą metod zachowawczych. Czasem ograniczyć się można do leczenia miejscowego. Zmiany rozległe wymagają zastosowania terapii ogólnej.
Terapia miejscowa obejmuje w tym przypadku:
- kremy, maści i aerozole z antybiotykami w składzie, które stosuje się od 10 do 14 dni,
- lotiony, aerozole i zawiesiny, które zawierają środki odkażające i mają właściwości bakteriobójcze, nakłada się je kilka, razy dziennie.
Czasem dodatkowo wykorzystuje się:
- doustne preparaty penicyliny półsyntetycznej, które są bezpieczne nawet dla dzieci,
- doustne preparaty cefalosporyn odpowiednie dla dzieci i koiet w ciąży.
Liszajec zakaźny to choroba dość popularna, zwłaszcza wśród małych dzieci. Nie jest jednak trudna do wyleczenia. Zazwyczaj cały proces trwa od kilku do kilkunastu dni. Po chorobie nie pozostają blizny.
Najważniejsze informacje:
- Liszajec zakaźny to popularna choroba infekcyjna skóry, którą wywołują gronkowce i paciorkowce.
- Do zakażenia dochodzi zwykle na skutek bezpośredniego kontaktu z osobą chorą. Czasem objawy samoistnie ustępują po kilku tygodniach i nie ma po nich śladu.
- W diagnostyce lekarz bierze pod uwagę wywiad lekarski i badanie fizykalne. Czasem dodatkowo wykonuje się badanie mikroskopowe pobranego ze zmian wymazu.
- Liszajec zakaźny leczy się za pomocą metod zachowawczych. Czasem ograniczyć się można do leczenia miejscowego. Zmiany rozległe wymagają zastosowania terapii ogólnej.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Jak wygląda liszajec zakaźny?
- Schorzenie to rozpoznać można po żółtawych grudkach, które tworzą się na skórze szyi, twarzy czy rąk. Chorobie towarzyszyć może świąd i zaczerwienienie skóry.
- Ile trwa liszajec zakaźny?
- Objawy choroby zazwyczaj samoistnie ustępują po kilku tygodniach. Jednak jest to schorzenie mocno zakaźne, a więc warto udać się do dermatologa i rozpocząć jego leczenie.
- Czym smarować liszajec zakaźny?
- Stosuje się w tym przypadku miejscowo specjalne maści i kremy przepisane przez dermatologa. Warto regularnie nawilżać skórę, bo są one często oparte na alkoholu, który działa wysuszająco.