Brodawka łojotokowa jest zmianą naskórkową w formie łagodnego nowotworu. Zazwyczaj pojawia się na twarzy, rękach lub tułowiu. Dodatkowo nie towarzyszą jej zwykle inne dolegliwości, ale warto ją kontrolować, bo może ulec zezłośliwieniu.
Brodawka łojotokowa – krótka charakterystyka
Brodawka łojotokowa to łagodna, naskórkowa zmiana nowotworowa. Pojawia się u osób w średnim wieku i seniorów jako brodawka starcza. Dotknąć może zarówno kobietę, jak i mężczyznę.
Czasem brodawkę łojotokową pomylić można z innymi zmianami np. znamionami czy rogowaceniem słonecznym. Czym się zatem charakteryzuje?
- ma form grudki uwypuklonej ponad powierzchnię skóry,
- jest dobrze odgraniczona od zdrowej skóry,
- na jej powierzchni widoczne są wgłębienia,
- może mieć kolor zbliżony do skóry zdrowej, barwę jasnobrązową, brązową lu czarną,
- jest na ogół niewielka,
- pojawia się na twarzy, tułowiu, rękach, owłosionej skórze głowy,
- brodawka łojotokowa nie piecze i nie swędzi,
- zmiany pojawiają się po 35. roku życia,
- są to twory mnogie, ale ich nagły wysiew oznaczać może proces nowotworowy.
Nie do końca wiadomo, dlaczego tworzą się brodawki łojotokowe. Być może znaczenie ma tutaj wiek i genetyka.
Gdzie występują brodawki łojotokowe?
Są to zazwyczaj zmiany mnogie, a nie pojedyncze. Ich wielkość wynosi od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Pojawiają się na twarzy, tułowiu, owłosionej skórze głowy, rękach itd. Mogą mieć różną barwę, nawet czarną.
Brodawkom łojotokowym rzadko towarzyszą inne dolegliwości. Trzeba jednak na nie uważać, bo są bardzo narażone na uszkodzenia mechaniczne.
Brodawki łojotokowe i ich przyczyny
Nie wiadomo, skąd właściwie biorą się brodawki łojotokowe. Nie bez znaczenia są tutaj jednak pewne czynniki:
- predyspozycja osobnicza, bo zmiany pojawiają się w młodszym wieku i w większej liczbie,
- zmiany tego typu w rodzinie,
- wiek, gdyż brodawki często pojawiają się po ukończeniu 35 lat.
Brodawka łojotokowa – diagnostyka
Konieczna jest w tym przypadku wizyta u dermatologa. Podstawą jest wywiad lekarski i dokładne badanie fizykalne. Lekarz powinien też wykonać badanie dermatoskopowe. Czasem konieczne są bardziej specjalistyczne badania.
W razie pojawienia się jednocześnie kilkuset brodawek łojotokowych obowiązywać powinna tzw. czujność onkologiczna. Trzeba wykluczyć rozwój procesu nowotworowego w organizmie.
Brodawka łojotokowa – leczenie
Leczenie brodawek łojotokowych nie jest konieczne. Wiele osób się jednak na to decyduje z uwagi na aspekt kosmetyczny. Celem jest ich usunięcie. Do tego celu wykorzystać można:
- krioterapię, która opiera się na zamrażaniu zmian ciekłym azotem, czasem trzeba ją powtórzyć,
- łyżeczkowanie przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym,
- elektrokoagulację z użyciem prądu elektrycznego w znieczuleniu miejscowym,
- laseroterapię z laserem CO2 lub laserem erbowo-jagowym.
Jeśli zmiany są na tułowiu lub rękach metoda działania nie ma większego znaczenia. Na twarzy z kolei zazwyczaj wykorzystuje się laser, bo jest bardzo precyzyjny.
Najważniejsze informacje:
- Brodawki łojotokowe to naskórkowe zmiany nowotworowe o charakterze łagodnym, które z czasem mogą ulec zezłośliwieniu.
- Leczeniem i diagnostyką brodawek łojotokowych zajmują się dermatolodzy.
- Leczenie brodawek łojotokowych nie jest konieczne, ale wiele osób decyduje się na ich usunięcie ze względów kosmetycznych. Wykorzystać do tego celu można m.in. laseroterapię i krioterapię.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Czy brodawka łojotokowa jest groźna?
- Jest to łagodna zmiana nowotworowa, ale z czasem ulec może zezłośliwieniu. O procesie nowotworowym świadczyć może np. pojawienie się w krótkim czasie dużej liczby zmian skórnych.
- Jak pozbyć się brodawki łojotokowej?
- To defekt kosmetyczny, który usunąć można dzięki np. łyżeczkowaniu, krioterapii czy laseroterapii.
- Dlaczego robią się brodawki łojotokowe?
- Przyczyny powstawania brodawek łojotokowych nie są do tej pory poznane.
