Próba kaloryczna to metoda badania błędnika. Przeprowadza się ją u osób, które cierpią na zaburzenia narządu wzroku czy zawroty głowy. Wykonywana jest w ramach elektronystagmografii i videonystagmografii. Polega na wlewaniu do uszu osoby badanej ciepłej i zimnej wody – naprzemiennie. Badania tego nie refunduje NFZ.
Czym jest próba kaloryczna?
Próba kaloryczna zwana też próbą błędnikową to element badania elektronystagmografii i videonystagmografii. Nie ma obecnie nowocześniejszej metody rejestracji ruchów gałek ocznych i zaburzeń błędnika.
Błędnik jest częścią ucha wewnętrznego. Odpowiada za słuch oraz za zdolność człowieka do utrzymywania równowagi. W przypadku jego uszkodzenia, pacjent może mieć problemy z poruszaniem się.
Próbę kaloryczną wykonać można przy zamkniętych lub otwartych oczach. Specjalista obserwuje częstotliwość i kierunki drgań gałek ocznych. Na ten podstawie wskazuje na przyczynę dolegliwości. Badanie to pozwala zdiagnozować przyczynę chorób oczu i zawrotów głowy. Wskazaniem do jego wykonania są też kłopoty z oczami.
Próba błędnikowa wykonywana jest u osób z zaburzeniami równowagi. Przeprowadza się ją u pacjentów, którzy skarżą się na zawroty głowy np. w czasie wstawania z łóżka. Czasem badanie to zlecane jest osobom, które zmagają się z uporczywymi szumami usznymi i nudnościami.
Na czym polega próba kaloryczna i w jaki sposób przebiega?
Próba błędnikowa polega na pobudzeniu błędnika za pomocą bodźca termicznego. Do przewodu słuchowego wlewane są ciepłe i zimne płyny. Ich zadaniem jest podrażnienie błędnika. Pacjentowi aplikuje się specjalną rurką wodę o temperaturze 30 i 44 stopni Celsjusza. Proces ten odbywa się ze stałą prędkością.
Powoduje to szok termiczny. U pacjenta pojawia się oczopląs, a więc mimowolne drgania gałki ocznej. Szczyt odnotowywany jest około 60-80 sekundy badania. Pojawić się też mogą skutki uboczne w postaci nudności czy zawrotów głowy.
Próby kalorycznej nie przeprowadza się u osób ze tanem zapalny ucha zewnętrznego lub środkowego. Wtedy wynik badania może zostać zniekształcony.
Próba kaloryczna – przygotowanie do badania i jego cena
W zasadzie do tego badania pacjent nie musi się w żaden szczególny sposób przygotowywać. Nie może jedynie spożywać posiłków – badanie wykonuje się na czczo.
Do wykonania próby błędnika konieczne jest skierowanie od lekarza. Jednak badanie to nie jest refundowane przez NFZ. Kosztuje od 100 do 250 złotych.
Próba kaloryczna a śmierć mózgu
Próba błędnika jest jednym z badaniem, które pozwala na stwierdzenie śmierci ludzkiego mózgu. Zgodnie z polski prawem do stwierdzenia zgonu pacjenta trzeba zbadać i potwierdzić brak odruchów pionowych gałki ocznej podczas wlewania do ucha zimnej wody.
Przy okazji sprawdza się także inne odruchy pniowe np. reakcję źrenic na światło. Jeśli podczas oświetlania oka, źrenica nie zwęża się, świadczy to o śmierci mózgu.
Inne badania wykonywane w tym przypadku to brak odruchów kaszlowych i wymiotnych, trwały bezdech czy brak reakcji na bodźce bólowe.
Najważniejsze informacje:
- Próba kaloryczna błędnika to badanie wykonywane u osób cierpiących na zaburzenia wzroku czy zawroty głowy. Przeprowadzane jest też u pacjentów mających problemy z równowagą.
- Podczas wykonywania próby błędnikowej do ucha pacjenta wlewana jest na przemian woda ciepła i zimna. Specjalista obserwuje wówczas ruchy gałek ocznych.
- Badanie nie jest refundowane przez NFZ. Koszt jego wykonania waha się od 100 do 250 złotych.
- Próba kaloryczna jest jednym z kilku badań pozwalających na stwierdzenie śmierci ludzkiego mózgu.
FAQ - Najczęsciej zadawane pytania
- Co to jest próba kaloryczna?
- Próba kaloryczna jest badaniem wykonywanym u pacjentów z zawrotami głowy czy zaburzeniami widzenia. Przeprowadza się je również u osób z zaburzeniami równowagi.
- Jakie są objawy zaburzeń błędnika?
- Zaburzenia błędnika objawiają się głównie problemami z samodzielnym poruszaniem się.
- Jak przygotować się do badania VNG?
- Do badania nie trzeba się w żaden szczególny sposób przygotowywać. Należy być jedynie na czczo.
- Ile kosztuje próba błędnikowa?
- Badanie to niestety nie jest refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Koszt jego wykonania wynosi około 200 złotych. Trzeba wcześniej uzyskać skierowanie od specjalisty.
